Het water in het IJsselmeer en Markermeer is van belang voor ruim 30% van de watervoorziening in Nederland. De belangrijkste ‘toeleverancier’ van zoet water is de IJssel. Samen met HydroLogic, Infram en Rijkswaterstaat verkennen we of extra watertoevoer via het Amsterdam-Rijnkanaal een oplossing biedt bij extreem lage waterstand in de IJssel tijdens lange droge periodes.

ARK-verkenning

Een tekort aan zoet water leidt tot nadelige effecten op verschillende van water afhankelijke functies, zoals de drinkwaterwinning en de landbouw. Het verhogen van de doorvoercapaciteit via het Amsterdam-Rijnkanaal, de zgn. ARK-route, is een van de mogelijke maatregelen om het IJsselmeer tot in elk geval 2050 te blijven voorzien van voldoende zoetwater. In de ARK-verkenning is de mogelijkheid onderzocht om het Markermeer via de ARK-route te voeden vanuit de Waal. De studie richt zich op het deel tussen Tiel en regio Amsterdam, inclusief een extra gemaal tussen het ARK en het IJmeer. Diverse factoren hangen met elkaar samen: scheepvaart, natuur, waterstanden in aangrenzende gebieden. Samen met HydroLogic en Infram zetten we ons in om deze complexe puzzel te leggen.

Onze werkzaamheden

Met een hydraulisch model berekenen we wat de consequenties zijn van de verschillende hoeveelheden extra doorvoerwater. Een van de uitdagingen waar Movares Water zich voor inzet is het gemaal dat moet komen tussen het ARK en het Markermeer. We hebben een aantal potentiële locaties onderzocht en deze beoordeeld op onder meer de inpasbaarheid in de omgeving, aankoop van grond, de benodigde aanvoerkanalen, eventuele effecten op scheepvaart en het verplaatsen van functies, zoals jachthavens/recreatiehavens, woonboten, bestaande sluiscomplexen en de waterkoelfuncties van de wateren rondom de energiecentrale van Vattenfall. Op basis van een eerdere studie is het risico beoordeeld op het aantrekken van verzilt water.